De negende week
Door: Celeste :)
Blijf op de hoogte en volg Celeste
23 November 2005 | Zuid-Afrika, Muizenberg
Zoals ik al zei ben ik van woensdag tot vrijdag op kamp met grade 6 geweest. We vertrokken 's ochtends naar Stellenbosch, ongeveer 45 min, rijden. Samen met Emy en Karlijn gingen we in het busje met Dave (leerkracht grade 6R) mee. De kinderen gingen met de bus en Brandon (leerkracht grade 6M).
Toen we daar waren werden de kamers verdeeld - jongens en meisjes ver uit elkaar. Wij sliepen met zijn drieën op een kamer met eigen badkamer, wel beter.
Als eerste kregen de kinderen de opdracht om een monster in levende lijve te maken. Er mochten maar een bepaalde hoeveelheid benen op handen op de grond. De kinderen moesten samen werken in dit monster te maken. Na de lunch hebben we een korte hike gemaakt door de natuur. We zaten echt in een supermooie omgeving, tussen de bergen in. De kinderen hebben allemaal dingen geleerd over de omgeving, de dieren die er leven etc. Daarna hadden de kinderen vrije tijd, dus ook tijd om te zwemmen. Wij zijn even het water in geweest en hebben verder lekker in de zon gezeten (en snoep van de kinderen afgetroggeld, haha).
Na het avondeten (kippasta) gingen we een bosspel doen. We hadden al gehoord dat we wel eens nat konden worden en dat werden we ook. We moesten ons met ons drieën verstoppen in het bos (de kinderen moesten zich ook in groepjes verstoppen). Brandon, Dave en Laurens (de man die alles regelde) gingen het bos in om de groepjes te zoeken en als ze werden gevonden kregen ze een emmer met water over zich heen en werden natgespoten door Brandon en Dave. Helaas lagen wij niet goed genoeg verstopt (te weinig tijd...) en kregen ook wij een emmer over ons heen. Maar dat lieten we natuurlijk niet zomaar gebeuren dus we hebben Brandon goed terug gepakt. Een leuk watergevecht dus...
Donderdagochtend gingen we voor een tweede hike. Deze keer was het wat langer, maar wel erg leuk. Het weer was namelijk erg lekker weer, de zon scheen volop. De kinderen werden ook hier aan het werk gezet, ze moesten een uitgebreide beschrijving van bepaalde planten die daar groeide. Daarna mochten ze bij een beek spelen waarvan je het water kon drinken, was erg lekker water. 's Middags was het tijd voor de hindernisbaan. De kinderen moesten een heel parcours aflegger door modder en water, over touw, onder prikkeldraad, door een tunnel etc. Gelukkig hadden ze daarna de tijd om te douchen.
's Avonds was het kampconcert. De kinderen deden dansjes, toneelstukken en er werd gezongen. Daarna hadden ze nog wat vrije tijd en toen was het tijd om naar bed te gaan, voor de kinderen dan. Emy en Karlijn waren 's middags al naar huis gegaan omdat vrijdag de prizegeving voor de kleine kinderen was, en daar wilden ze graag bij zijn. Ik wilde liever op kamp blijven. Ik heb 's avonds lange tijd met Brandon gepraat over van alles, de verschillen en overeenkomsten tussen het Nederlandse en Afrikaanse schoolsysteem, de leerkrachten, de kinderen etc. Dave was druk met het stil houden van de kinderen.
Vrijdagochtend hebben we krabben gevangen in de 'eerste river' en toen was het tijd om de spullen te pakken en te vertrekken, na het eten van een hotdog. Ik was best moe van het kamp, we hebben veel activiteiten gedaan en weinig geslapen, maar het was echt erg leuk! Al was voor de kinderen niet echt een ontspannend kamp zoals dat in Nederland gaat. Er werden hier punten uitgedeeld voor alles, het was erg competitiegericht. Van de activiteiten die werden gedaan moesten de kinderen wat opsteken. Er werden als het ware lessen gegeven, maar dan buiten in de natuur. Maar zo gaat dat hier altijd...
Toen was het weekend. Vrijdagavond eigenlijk alleen maar geslapen. Zaterdag gingen we met Lalette, haar man Collin en een student van de Muizenberg (Tammy) naar Cape Point, het bijna zuidelijkste puntje van Afrika. Het was een superlekkere dag en we hadden een geweldig uitzicht. We hebben wat mooie foto's kunnen maken.
Daarna wilden we gaan picknicken. Lalette wist wel een leuke plek, bij de baboons (bavianen). Het was de eerste keer dat we ze zagen en we vonden ze allemaal erg schattig en leuk. Maar zo denken we er inmiddels niet meer over. We zaten buiten en er waren een paar baboons die ons de hele tijd in de gaten hielden. Eentje had zelfs het lef om in de bus te gaan waar Lalette en Collin vlak bij stonden. Maar na wat geschreeuw ons ('baboon in the van') van Collin ging die er wel uit.
Een paar keer kwamen ze dichterbij maar Collin en Lalette hadden een stok bij zich en joegen ze weg. Maar op een gegeven moment kwamen er 2 baboons op ons af, en ze wegjagen met de stok lukte niet. Ze begonnen de brullen en ze vielen ons aan. Het was echt doodeng!! Emy en Karlijn hadden nog eten in hun hand en dat wilden ze hebben. Emy heeft krassen ophaar been en Karlijn op haar hand. Het was echt eng, we wilden daarna alleen maar weg. Gelukkig heeft Collin de grote aap nog wel een flinke mep gegeven met de stok.
We hebben, voordat we vertrokken, nog wel even een foto gemaakt van de baboons die de koekjes van Karlijn aan het eten was. Maar wij vinden de baboons in ieder geval niet meer leuk! Om een beetje te kalmeren zijn we naar het strand geweest. Heerlijk in de zon gelegen en gerelaxed, echt lekker!
Toen we thuis waren hebben we het huis versierd en voorbereidingen getroffen voor de verjaardag van Emy. Er zijn 's avonds een aantal mensen langs geweest: Tom, Steve, Gina, John en mensen van de waterpolo. Was erg gezellig. Met Tom, Steve en John zijn we om 2 uur nog maar even naar Kaapstad gereden. Wij met zijn allen achterin de auto van Steve liedjes zingen. Wat hadden we een schik! We zijn naar Cool Runnings geweest, het café waar Murrey werkt. Daar zijn we niet zo heel lang gebleven, om half 5 waren we weer thuis en om 5 uur lag ik in bed.
Zondag overdag vrij weinig gedaan. Beetje geslapen, boekjes gelezen, tv gekeken etc. We waren allemaal moe van zaterdag. Aan het eind van de middag nog even naar het internetcafé geweest en toen met de trein naar The Polana, het restaurantcafé met het mooie uitzicht op zee (waar we laatst met Jacco zijn geweest). We zaten in eerste instantie boven met een drankje de kaart te bekijken. Maar die beviel ons niet echt, maar we konden gelukkig zonder problemen naar beneden. Daar eten besteld en toen kregen we van de eigenaar een tequila, en nog één en nog één. Later nog een Kalua en een fles champagne. Waar we dat allemaal aan te danken hadden weet ik niet echt, maar vriendjes zijn met de eigenaar kan natuurlijk geen kwaad. Hij heeft ons zelfs een lift naar huis gegeven, handig.
Dinsdag ben ik meegegaan met de outing van grade 2 en 3. We zijn naar het theater geweest. Daar waren een man en vrouw die allemaal liedjes zongen over wormen, eenhoorns, een oma die de meest rare dieren eet en dood gaat en andere dingen. Ze mochten klappen, bewegen, schreeuwen, wat ze maar wilden. Er waren ook een paar wedstrijdjes waar ze prijzen mee konden verdienen. Voor de kinderen was het misschien best leuk, maar ik vond het eerder slaapverwekkend. Maar goed, het gaat tenslotte om de kinderen en die hadden het denk ik best naar hun zin.
Gister een pakketje van mijn moeder gekregen, een feestpakket met slingers en ballonnen en een doe-het-zelf pakket tompoezen maken. Ze wordt namelijk zondag 50 (!) jaar en daar kan ik op deze manier toch een beetje zijn.
Dat was het wel weer voor deze keer. We hebben veel meegemaakt, dus het is een beetje een lang verhaaltje geworden, maar goed. De foto's komen zo snel mogelijk!
Toen we daar waren werden de kamers verdeeld - jongens en meisjes ver uit elkaar. Wij sliepen met zijn drieën op een kamer met eigen badkamer, wel beter.
Als eerste kregen de kinderen de opdracht om een monster in levende lijve te maken. Er mochten maar een bepaalde hoeveelheid benen op handen op de grond. De kinderen moesten samen werken in dit monster te maken. Na de lunch hebben we een korte hike gemaakt door de natuur. We zaten echt in een supermooie omgeving, tussen de bergen in. De kinderen hebben allemaal dingen geleerd over de omgeving, de dieren die er leven etc. Daarna hadden de kinderen vrije tijd, dus ook tijd om te zwemmen. Wij zijn even het water in geweest en hebben verder lekker in de zon gezeten (en snoep van de kinderen afgetroggeld, haha).
Na het avondeten (kippasta) gingen we een bosspel doen. We hadden al gehoord dat we wel eens nat konden worden en dat werden we ook. We moesten ons met ons drieën verstoppen in het bos (de kinderen moesten zich ook in groepjes verstoppen). Brandon, Dave en Laurens (de man die alles regelde) gingen het bos in om de groepjes te zoeken en als ze werden gevonden kregen ze een emmer met water over zich heen en werden natgespoten door Brandon en Dave. Helaas lagen wij niet goed genoeg verstopt (te weinig tijd...) en kregen ook wij een emmer over ons heen. Maar dat lieten we natuurlijk niet zomaar gebeuren dus we hebben Brandon goed terug gepakt. Een leuk watergevecht dus...
Donderdagochtend gingen we voor een tweede hike. Deze keer was het wat langer, maar wel erg leuk. Het weer was namelijk erg lekker weer, de zon scheen volop. De kinderen werden ook hier aan het werk gezet, ze moesten een uitgebreide beschrijving van bepaalde planten die daar groeide. Daarna mochten ze bij een beek spelen waarvan je het water kon drinken, was erg lekker water. 's Middags was het tijd voor de hindernisbaan. De kinderen moesten een heel parcours aflegger door modder en water, over touw, onder prikkeldraad, door een tunnel etc. Gelukkig hadden ze daarna de tijd om te douchen.
's Avonds was het kampconcert. De kinderen deden dansjes, toneelstukken en er werd gezongen. Daarna hadden ze nog wat vrije tijd en toen was het tijd om naar bed te gaan, voor de kinderen dan. Emy en Karlijn waren 's middags al naar huis gegaan omdat vrijdag de prizegeving voor de kleine kinderen was, en daar wilden ze graag bij zijn. Ik wilde liever op kamp blijven. Ik heb 's avonds lange tijd met Brandon gepraat over van alles, de verschillen en overeenkomsten tussen het Nederlandse en Afrikaanse schoolsysteem, de leerkrachten, de kinderen etc. Dave was druk met het stil houden van de kinderen.
Vrijdagochtend hebben we krabben gevangen in de 'eerste river' en toen was het tijd om de spullen te pakken en te vertrekken, na het eten van een hotdog. Ik was best moe van het kamp, we hebben veel activiteiten gedaan en weinig geslapen, maar het was echt erg leuk! Al was voor de kinderen niet echt een ontspannend kamp zoals dat in Nederland gaat. Er werden hier punten uitgedeeld voor alles, het was erg competitiegericht. Van de activiteiten die werden gedaan moesten de kinderen wat opsteken. Er werden als het ware lessen gegeven, maar dan buiten in de natuur. Maar zo gaat dat hier altijd...
Toen was het weekend. Vrijdagavond eigenlijk alleen maar geslapen. Zaterdag gingen we met Lalette, haar man Collin en een student van de Muizenberg (Tammy) naar Cape Point, het bijna zuidelijkste puntje van Afrika. Het was een superlekkere dag en we hadden een geweldig uitzicht. We hebben wat mooie foto's kunnen maken.
Daarna wilden we gaan picknicken. Lalette wist wel een leuke plek, bij de baboons (bavianen). Het was de eerste keer dat we ze zagen en we vonden ze allemaal erg schattig en leuk. Maar zo denken we er inmiddels niet meer over. We zaten buiten en er waren een paar baboons die ons de hele tijd in de gaten hielden. Eentje had zelfs het lef om in de bus te gaan waar Lalette en Collin vlak bij stonden. Maar na wat geschreeuw ons ('baboon in the van') van Collin ging die er wel uit.
Een paar keer kwamen ze dichterbij maar Collin en Lalette hadden een stok bij zich en joegen ze weg. Maar op een gegeven moment kwamen er 2 baboons op ons af, en ze wegjagen met de stok lukte niet. Ze begonnen de brullen en ze vielen ons aan. Het was echt doodeng!! Emy en Karlijn hadden nog eten in hun hand en dat wilden ze hebben. Emy heeft krassen ophaar been en Karlijn op haar hand. Het was echt eng, we wilden daarna alleen maar weg. Gelukkig heeft Collin de grote aap nog wel een flinke mep gegeven met de stok.
We hebben, voordat we vertrokken, nog wel even een foto gemaakt van de baboons die de koekjes van Karlijn aan het eten was. Maar wij vinden de baboons in ieder geval niet meer leuk! Om een beetje te kalmeren zijn we naar het strand geweest. Heerlijk in de zon gelegen en gerelaxed, echt lekker!
Toen we thuis waren hebben we het huis versierd en voorbereidingen getroffen voor de verjaardag van Emy. Er zijn 's avonds een aantal mensen langs geweest: Tom, Steve, Gina, John en mensen van de waterpolo. Was erg gezellig. Met Tom, Steve en John zijn we om 2 uur nog maar even naar Kaapstad gereden. Wij met zijn allen achterin de auto van Steve liedjes zingen. Wat hadden we een schik! We zijn naar Cool Runnings geweest, het café waar Murrey werkt. Daar zijn we niet zo heel lang gebleven, om half 5 waren we weer thuis en om 5 uur lag ik in bed.
Zondag overdag vrij weinig gedaan. Beetje geslapen, boekjes gelezen, tv gekeken etc. We waren allemaal moe van zaterdag. Aan het eind van de middag nog even naar het internetcafé geweest en toen met de trein naar The Polana, het restaurantcafé met het mooie uitzicht op zee (waar we laatst met Jacco zijn geweest). We zaten in eerste instantie boven met een drankje de kaart te bekijken. Maar die beviel ons niet echt, maar we konden gelukkig zonder problemen naar beneden. Daar eten besteld en toen kregen we van de eigenaar een tequila, en nog één en nog één. Later nog een Kalua en een fles champagne. Waar we dat allemaal aan te danken hadden weet ik niet echt, maar vriendjes zijn met de eigenaar kan natuurlijk geen kwaad. Hij heeft ons zelfs een lift naar huis gegeven, handig.
Dinsdag ben ik meegegaan met de outing van grade 2 en 3. We zijn naar het theater geweest. Daar waren een man en vrouw die allemaal liedjes zongen over wormen, eenhoorns, een oma die de meest rare dieren eet en dood gaat en andere dingen. Ze mochten klappen, bewegen, schreeuwen, wat ze maar wilden. Er waren ook een paar wedstrijdjes waar ze prijzen mee konden verdienen. Voor de kinderen was het misschien best leuk, maar ik vond het eerder slaapverwekkend. Maar goed, het gaat tenslotte om de kinderen en die hadden het denk ik best naar hun zin.
Gister een pakketje van mijn moeder gekregen, een feestpakket met slingers en ballonnen en een doe-het-zelf pakket tompoezen maken. Ze wordt namelijk zondag 50 (!) jaar en daar kan ik op deze manier toch een beetje zijn.
Dat was het wel weer voor deze keer. We hebben veel meegemaakt, dus het is een beetje een lang verhaaltje geworden, maar goed. De foto's komen zo snel mogelijk!
-
23 November 2005 - 09:12
(t) Jacqueline:
hoi Celste,
Wat maak jij toch leuke dingen mee elke keer,ik zal het nog gaan missen als jij weer in Nederland bent.Fijne week weer en de groetjes van mij. -
23 November 2005 - 12:57
Richard G:
Hey Celeste,
Zo te horen verveel je je nog steeds niet, allemaal leuke dingen aan het doen. ben wel jalours hoor :-(
Wat leuk dat je moeder je nog wat gestuurd heeft, mijn moeder zou dat niet doen hoor.
Veel succes daar nog,
groetjes xx -
23 November 2005 - 13:18
Janneke:
Sorry... lang niks meer van mij laten horen maargoed.. zo te horen bevalt het nog steeds super... als je maar wel zorgt dat je dadeluk wat witter wordt want dat is geen gezicht bij die bleekgezichten van ons..
Groetjes Janneke
PS Hang je ook wat slingers en balonnen voor mij op zondag dan kun je daar in het o zo warme zuid afrika ook mijn verjaardag vieren gheghe... -
23 November 2005 - 22:57
Oma:
Leuk Celeste al die berichtjes, behalve van die aap, dat lijkt me maar angstig.
Dikke kus hoor, Oma -
25 November 2005 - 09:37
Lieke:
WOW WOOUW leuk zeg, ik weet niet wat ik moet zeggen, t klinkt allemaal zo leuk! Gefeliciteerd alvast met je moeder enneu tot een volgende keer, owh ja vanaf dit weekend moet ik op de poezen passen :)
Dikke kus Lieke
Owh ja nog iets; het sneeuwt hier! Dikke pak natte sneeuw, heel gevaarlijk het houdt maar niet op joh! AL verschillende ongelukken gebeurd en t is koud!! dat was t.... Liefs -
25 November 2005 - 09:38
Lieke (again):
Van die bavianen is minder! Maar later lach je er om! Die beesten zijn echt gevaarlijk!
doeiiii -
26 November 2005 - 12:00
Anne:
He Celes, misschien is het lastig voor te stellen aangezien het daar geweldig weer is... Maar hier is het echt chaos! Ik denk een 15 cm sneeuw, auto's die de wegversperren en dus geen kant meer opkunnen, bussen en treinen die niet meer rijden, snelwegen die afgesloten worden... en het blijft maar sneeuwen.
Ik wil naar jou!! Ik hoop dat het vliegen goed gaat en dat er geen vertragingen zijn! Tot over een paar dagen
KUS -
30 November 2005 - 09:38
Claudia:
Hee Celes! Leuke, avontuurlijke verhalen zeg! Zoals Lieke al zei: het sneeuwt hier inderdaad. Ik zit al een week ziek thuis, maar ben snel weer beter. De Sinterklaastijd staat weer voor de deur, gezellig he? Mis je die oude man al een beetje?! :-) Hee ik zag laatst Sanne (van jouw toneelgroepje van Jos) op TV bij BUYA. Ken je dat? Grappig he?! Doei doei
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
