El Salvador

El Salvador - 31 januari 2024 / 10 februari 2024

*El Salvador is qua oppervlakte de helft van Nederland en heeft bijna 6,5 miljoen inwoners.

*El Salvador is van alle Midden-Amerikaanse landen het dichtstbevolkt.

*El Salvador is het kleinste land van Midden-Amerika en het enige land zonder Caribische kustlijn.

*El Salvador staat bekend als ‘het land van de vulkanen’ vanwege de meer dan 20 vulkanen.

De eerste mogelijkheid om de boot naar de overkant te nemen was 9u. We wilden liever vroeger vertrekken, maar er extra voor betalen wilden we niet ;). Dus om 9u in 10 minuutjes naar de overkant gevaren en daar de eerste bus genomen. Ik zal even de samenvatting geven: het heeft ons 10uur gekost en 7 bussen, maar toen waren we in Santa Ana in El Salvador. De bussen varieerden van een soort van comfortabel tot een mate van oncomfortabel, maar ik vind dat altijd wel wat hebben.

Op een gegeven moment leek er een lange file te zijn, een beetje chaotisch met allerlei motoren, scooters, busjes en auto’s die overal rijden en nergens rekening mee lijken te houden. Onze chauffeur vond dat hij wel langs de lange rij auto’s kon rijden (wat voor ons wel handig was eigenlijk). Vrij aan het einde bleek dat er een bus in de fik had gestaan en dat we niet verder konden. De enige optie was een stukje lopen, langs de letterlijk half uitgebrande shuttlebus en toen konden we in de ander busje door naar de volgende stop.

De meest oncomfortabele rit was er één in zo’n klein busje waar normaal denk ik 15 mensen in kunnen, maar zij slagen erin er 23 mensen in te krijgen. De twee hulpjes hingen regelmatig uit de schuifdeur en soms moesten er mensen voorovergebogen staan, maar het is hier blijkbaar normaal.

We hadden trouwens verwacht meer toeristen te zien onderweg, maar we waren de hele dag de enigen. Bij de grens waren er nauwelijks mensen, vooral veel vrachtwagens. De grensovergang van Guatemala naar El Salvador was daarom erg gemakkelijk, stempeltje ‘bye bye Guatemala’ en stempeltje ‘hello El Salvador’.

Het fijne was dat de bus ons letterlijk tot de grens bracht en er vanaf de andere kant ook een bus was die ons verder het land inbracht. Deze laatste twee ritten duurden wel erg lang. We hadden ‘s middags nog gehoopt rond 18u aan te komen, maar uiteindelijk waren we iets over 19u in het hotel Jaa. Een hotel, haha. De bijna goedkoopste optie, maar we vonden het wel heerlijk om een eigen kamer te hebben en onze spullen een paar dagen te kunnen laten liggen. El Salvador is vrij klein en de meeste dingen zijn in het westen, dus vanuit hier gaan we dagtrips maken.

Donderdagochtend bij het ontbijt hoorden we van andere backpackers over een free walking tour die ook langs kraampjes gaat om fruit en dergelijke uit te proberen, en dat stond nog steeds op onze lijst om te doen. De tour startte om 9u dus moesten we opeens opschieten. Helaas waren we iets te laat en konden we de groep niet vinden dus hebben we de activiteit verplaatst naar morgen en een vrij rustige dag gehad. Wat tweedehands kledingwinkels in geweest, de supermarkt, terug naar het hostel om concretere plannen te maken, een dutje, ‘s middags nog een keer terug naar het centrum, laat geluncht in een buitententje waar met name mannen volop aan het bier zaten omdat het de komende dagen blijkbaar verboden is om te drinken vanwege de verkiezingen, ‘s avonds een rondje gelopen en een ijsje gegeten.

Het nieuwste plan is om vanuit hier naar Honduras te gaan. Ik wilde het land eigenlijk overslaan, maar dit is toch ook een beetje zonde aangezien ik in de buurt ben en het handiger is de landen nu op volgorde te bezoeken. Als je de website van buitenlandse zaken leest is Honduras het minst veilig, dat speelde ook wel mee om het over te willen slaan in eerste instantie. Maar, na iemand gesproken te hebben die daar als female solotraveler heeft gereisd en wat dingen te hebben gelezen, denk ik dat het wel mogelijk is. Gewoon wat extra voorzichtig zijn, misschien iets meer shuttlebussen i.p.v. openbaar nemen, niet in het donker alleen naar buiten te gaan, dat soort dingen. En ik blijf in het noorden en westen wat meer de toeristische kant is, en kan dus hopelijk gedeeltelijk met andere backpackers optrekken.

Ik heb inmiddels ontdekt welke plaatsen ik ongeveer wil bezoeken, wat hostels bekeken, gezien dat er een shuttlebus is van het noorden van Honduras naar Nicaragua wat erg handig is. Dus ik kan me de komende 1,5 week gaan voorbereiden op het nieuwe avontuur.

El Salvador heeft ons beiden een soort van verrast. De mensen zijn heel vriendelijk, behulpzaam, ze lachen vaak naar je en zeggen hallo, ze zijn anders gekleed dan in Guatemala, ze zien er anders uit, er wordt muziek gedraaid in restaurants en winkels; kortom, een hele fijne, open, gemoedelijke sfeer. Gek genoeg hebben we ook vandaag weinig andere toeristen gezien, terwijl we toch wel hadden verwacht medebackpackers tegen te komen. Maar, dit kan nog komen.

Vrijdagochtend stonden we 9u paraat op de afgesproken voor de free walking tour. Het eerste deel van de tour was in de kerk. Daarna gingen we naar de lokale markt, legden we allemaal wat kleingeld in en hebben we veel dingen geproefd, heel leuk! Een soort custardpudding, verschillende soorten fruit (ze houden hier van zuur…), verschillende drankjes in plastic zakjes en nog 2 warme gerechten. Dit hadden Roz en ik nog op ons lijstje staan, om een proeverij te doen, dus dit hebben we bij deze afgevinkt!

Daarna hebben we wat door de stad gelopen maar er zijn naar mijn mening weinig bijzondere dingen te zien. Het laatste deel van de tour was in een koffietentje een stuk uit het centrum en dit was ook echt interessant, want hij vertelde over de recente geschiedenis van El Salvador, hoe het dagelijks leven ‘vroeger’ was en hoe het is veranderd nadat de nieuwe president het land zo heeft veranderd. In maart 2022 is de noodtoestand afgeroepen en zijn er tienduizenden ‘bendeleden’ in gevangenissen gestopt. Mensen kunnen weer op straat lopen, naar school gang, iets verkopen op straat - zonder angst. Dat de medaille ook een andere kant heeft (weinig juridische bijstand voor de gevangenen, wellicht vele onterecht gevangen genomen, martelingen, oneerlijke processen) werd niet verteld tijdens de tour maar heb ik zelf gelezen na wat onderzoek… Tja, wat is het goede in dit geval?

De tour was erg lang, pas rond 2u waren we klaar. Voor mij was het meeste wat te uitgestrekt, het proeven en de info in het café waren zeker van meerwaarde, de rest was oké.

Zaterdag zaten we om 8u in de bus want er stond een beklimming van de volgende vulkaan op de planning, Santa Ana. De busrit duurde bijna 2 uur en het was behoorlijk bewolkt, mistig met een druppel regen. Dit beloofde niet veel goeds… We hebben het geprobeerd maar kwamen er helaas niet onderuit een gids te nemen (geldklopperij). Het nadeel was dat we als groep naar boven moesten, en op een paar plekken op elkaar moesten wachten. Hou ik normaal gesproken niet zo van, maar eerlijk is eerlijk, dit keer was het oké. Het tempo lag laag maar steady. Het was eigenlijk de hele weg omhoog mistig en we zagen niets van de omgeving. En ook boven was het één en al mist en wind. Waar de vulkaan bekend om staat is dat je vanaf de rand naar beneden kunt kijken waar een meer in de krater is, op internet ziet het er echt cool uit. Het klaarde voor zo’n 5 sec een beetje op waardoor we iets van het meer zagen, maar daarna was het weer bewolkt. Helaas pindakaas. Ik heb echter toch genoten van de hike en actief bezig zijn. En gelukkig hebben we, ik denk, de mooiste vulkaan al gehad in Guatemala dus dit voelde meer als een soort bonus. Niet zo heel erg dat we weinig hebben gezien.

We mochten gelukkig zelfstandig naar beneden lopen en toen klaarde het ook ietsje op waardoor we iets van de omgeving konden zien. Om 1u waren we weer beneden en hadden net besloten om te gaan hitchhiken toen de bus kwam, dus hebben die maar gepakt.

Toen we de vulkaan aan het beklimmen waren hadden we besloten het middagprogramma, een bezoek aan het meer, te cancelen aangezien het zo mistig was. In de bus klaarde het echter bijna volledig op, waardoor we toch halverwege zijn uitgestapt en verder wilden gaan hitchhiken. We stonden nog geen 10sec aan de rand van de weg toen we bij de eerste auto onze hand opstaken. Het bleek een politieauto te zijn en deze stopte voor ons en we mochten meerijden, top! Zo makkelijk! Voorin 2 politieagenten, achterin de bak 4 militairen, en wij zaten op de achterbank ;).

Bij het meer aangekomen zijn we naar een hostel gegaan waar we gelukkig welkom waren om een drankje te doen en hier hebben we een paar uur genoten van de zon, het meer, de muziek, het chillmoment. Het is geen meer met een zandstrand, maar allerlei hotels hebben een houten terras op het water gemaakt. Heel fijn om hier geweest te zijn, anders waren we waarschijnlijk niet verder gekomen dan een dutje in ons hotel ;).

We hadden inmiddels gehoord van het huren van een scooter en het was ook mogelijk deze in te leveren in Juayua, onze volgende bestemming. Dus, zondagochtend melden we ons half 9 bij het hostel en kreeg Roz een uitleg over het besturen ervan (voor haar de eerste keer) en toen alles duidelijk was en we de 15 euro p.p voor de huur hadden betaald, konden we op pad. Het was ruim een uur naar ons volgende hostel waar we de tas wilden droppen. Het was even wennen de scooter te rijden, zeker in de stad, maar eigenlijk ging alles heel soepel. Het is net als bij een auto huren, het begin is altijd intensief en ben je hyperalert met alles wat er om je heen gebeurt, maar daarna kon ik er meer van genieten. We reden door de bergen, soms door een dorpje/stadje. De weg was grotendeels goed geasfalteerd, soms helemaal kapot of dirtroad. Na het droppen van de tas hadden we een soort van planning de Rutas de las Floras te rijden, een blijkbaar mooie route.

De eerste en meteen ook verste stop was een riviertje en waterval met warm water dankzij vulkanische activiteit. Beetje jammer dat het buiten zo warm was, maar het was leuk. Daarna zijn we gestopt in 2 dorpjes, maar dit vonden we eerlijk gezegd niet zo heel spannend. Gewoon meer toeristische pruttel te koop en eigenlijk niets bijzonders te zien.

Het was heerlijk om met de scooter rond te rijden. Zo blij dat we een dagje geen bus hoefden te doen en lekker konden rondtoeren en vrijheid hadden. Vanaf 15u werd het wel een stukje koeler (we zitten hier ook hoger) en ik was helaas niet zo slim een vestje mee te nemen. Het laatste half uur was ik er ook wel klaar mee, en we waren beiden blij dat we er waren. Wat zou het lekker zijn geweest toen in de warme rivier te kunnen, ik had het echt koud.

We hebben in het centrum verschillende kleine dingen gegeten bij verschillende tentjes, maar ik was vanavond een beetje klaar met hetzelfde eten als altijd. Ze doen hier niet echt aan variatie, en veel is deeg en/of gefrituurd. Zou graag een frisse salade of lekkere soep eten, maar goed. Dat moet nog maar even wachten.

Maandag hebben we een tour gedaan naar de 7 waterfalls. Om half 9 stonden we klaar bij de kerk en toen iedereen er was gingen we in de wagen met open bak naar het beginpunt. We zouden een tour doen van ongeveer 4u en in die tijd 7 watervallen, 3 extra watervallen en 2 natural swimmingpools zien. Het was een leuke afwisselende tocht; door het water banjeren, door een waterval omhoog klimmen - je vasthoudend aan een touw, onder een waterval doorlopen. Het was avontuurlijk, lekker nat worden, klimmen en klauteren; het was echt leuk! Als laatste konden we zwemmen in een natural swimmingpool met water dat uit de waterval kwam.

Rond 13uur waren we terug in het stadje, hebben we ons omgekleed in een public toilet, hebben we boodschappen gedaan en met 2 bussen naar het zuiden gegaan, naar het strand. Hier zijn we 2 nachten gebleven.

Dinsdag hadden we een langzame start, eind van de ochtend naar een resort geweest waar we gratis gebruik van konden maken, daar uren vertoefd met wat zwemmen, lezen, een dutje doen en chillen.

Woensdag was ik jarig, ja ja, 39 jaar. Helaas ben ik al(weer) dagen flink aan het hoesten, heel erg verkouden, smaak weg en ik voelde me niet lekker. Na het ontbijt ben ik nog een klein uurtje in bed gaan liggen en toen moesten we het hostel verlaten. Met een bus naar La Libertad gegaan, 20km verderop. Hier hebben we een kamer in een hotel geboekt, voor ons doende best luxe. We hebben een eigen kamer met eigen badkamer, voor het eerst.

We zijn op zoek gegaan naar een apotheek om voor mij een antibioticakuur te halen. Ik ben er zo klaar mee, met dat hoesten en gesnotter. Je krijgt het hier (gelukkig) zonder problemen mee. Na een paar uur op onze telefoon (beiden hadden we veel uit te zoeken en te vergelijken voor de volgende plannen) zijn we naar het strand gegaan. We hebben een duik genomen in de zee. In het begin heerlijk, hoge golven, leuk. Maar we kwamen op een gegeven moment te dicht terug bij het strand en toen zaten we in de hoge golven. Ik werd 3x vlak achter elkaar meegesleurd en dit was echt niet tof, een beetje beangstigend zelfs. Worden meegesleurd, een zandbad krijgen, zonnebril weg, water binnen krijgen, bah. We waren beiden echt toe aan een douche want het (zwarte) zand zat overal. De douche was van het zand echt vies en er kwam ook veel zand uit onze haren en bikini’s, ik weet zeker dat na 2x wassen nog niet alles weg is.

We hebben een poging gedaan eind van de middag nog een zonnebril te scoren maar alles was al dicht. We hebben een ritje gedaan in een reuzenrad, een dure kipburger gegeten en toen nog 2 rondjes in de achtbaan. Roz wilde taart voor me halen, en lekker uit eten, maar ik heb weinig eetlust (heb de lunch al overgeslagen en ook de kipburger niet opgegeten) en aangezien ik niets proef hebben we besloten dat de komende dagen te doen. Al met al was het toch wel een leuke verjaardag, anders dan anders in elk geval.

Na eindelijk weer eens een goede nacht zonder hoesten, proesten en gesnotter, hebben we onze spullen gepakt, een klein rondje centrum gedaan en een zonnebril gevonden (een ‘echte’ Gucci voor maar 3 dollar, geen geld) die voor nu volstaat en toen hebben we de bus gepakt naar de hoofdstad San Salvador. We waren blij verrast door ons hostel en zijn naar het centrum gelopen. We hebben eigenlijk geen plannen meer voor de komende dagen, geen tours gepland, we zien wel wat we gaan doen. We hebben veel rondgewandeld, winkels in geweest, een kerk bekeken, essentiële (en minder essentiële dingen) gekocht. We hadden een lijstje wat we ‘nodig’ hadden maar dit hebben we allemaal niet gevonden.

‘s Avonds voor mijn verjaardag lekker uit eten geweest (dit werd betaald door paps en mams bleek later, thanks!) en helaas was het hoesten weer terug en heb ik niet heel goed geslapen.

Vrijdagochtend wilden we de dag beginnen met gebak, nog voor mijn verjaardag. Donderdagmiddag hadden we hiervoor een heel stuk gelopen maar bleek de desbetreffende zaak dicht te zijn. Nu waren we er opnieuw maar viel de keuze behoorlijk tegen (we waren denk ik te vroeg voor het verdere assortiment), dus kwamen we niet verder dan een chocoladekoek, maar het was oké. Opnieuw naar het centrum gelopen en we vonden zowaar dingen van onze lijst en vooral Roz heeft wat souvenirs gekocht. Ik ga tenslotte nog niet naar huis dus wil nog niet teveel kopen. We hebben opnieuw gebak gegeten maar nu nog voor mijn ouders trouwdag. Eind van de middag wilden we nog even naar de supermarkt maar toen kwamen we in een shoppingmall terecht en hebben we opnieuw sieraden gevonden gek genoeg. En toen we de supermarkt uitkwamen zagen we een echt goede ‘pasteleria’ dus hebben we als voorgerecht een lekker limoengebakje gedeeld. Daarna goede taco’s gegeten ‘op de straat’ en dat was dan meteen ook onze laatste avondmaal (samen).

Roz is vanochtend vroeg (5u) met een Uber naar het vliegveld vertrokken en een uurtje later ben ik vertrokken naar het busstation. Ik ben vanaf nu weer op mezelf aangewezen. Lekker, maar ook echt jammer. Zal weer even schakelen zijn… Maar mijn avontuur in Honduras is begonnen! (en de eerste horde is al genomen want ik ben met een stuk of 7 chickenbussen van El Salvador naar Guatemala en van Guatemala naar Honduras veilig en wel aangekomen in het hostel)

Conclusie van El Salvador:

Omdat de landen zo dicht naast elkaar liggen, ze beiden een Maya-cultuur/achtergrond hebben had ik verwacht dat het meer hetzelfde zou zijn, maar ze waren totaal verschillend. We vonden de mensen meer open, leken vriendelijker/enthousiaster, ze dragen ‘Westerse’ kleding, we hebben veel meer (oudere) Engelse muziek gehoord. Het was een minder authentieke ervaring dan gedacht, niet perse heel veel culturele dingen te doen, geen hele grote highlights. Kan natuurlijk aan ons liggen; niet goed genoeg gekeken, andere verwachtingen, teveel in het westen gebleven, maar beiden vonden we Guatemala echt een level hoger op onze lijst.

Het eten was niet heel bijzonder, vooral veel hetzelfde. Al zou het waarschijnlijk anders zijn als we naar restaurants gaan maar dit doen we nauwelijks eigenlijk.

De toffe dingen die we hebben gedaan/ervaren waren de tour met de watervallen, het huren van de scooter, de vriendelijkheid van de mensen, de hike naar de vulkaan (ook al hebben we zo goed als niets gezien), de chille middag aan het meer en het supermakkelijk reizen met de bussen. Zou ik El Salvador aanraden? Niet perse als je alleen naar dit land wilt, maar als je er langskomt onderweg naar bijvoorbeeld Guatemala? Ach ja, waarom niet?

De link naar de foto´s:

https://1drv.ms/f/s!Ar87NWIVlPeftDwLJU28hMB3pzLF?e=MVtCxa