Cyprus

Cyprus 10 oktober – 19 oktober

*Cyprus past 4x in Nederland en heeft bijna 1,3 miljoen inwoners.

*De naam van het eiland komt van de cipressen die hier overal groeien.

*Cyprus is verdeeld in een Grieks deel en een Turks deel. De hoofdstad Nicosia is ook opgesplitst in 2 delen. In het Griekse deel betaal je met de euro, in het Turkse deel met de Lira.

*Geografisch ligt Cyprus in Azië. Het is echter het meest zuidoostelijke eiland van Europa.

*Cyprus was tot 1960 een Britse kolonie, de Britse invloeden zijn nog terug te zien op het eiland. Zo rijden ze links en hebben ze Britse stekkers en stopcontacten.

*Het is verboden om tijdens het rijden iets in je handen te hebben, natuurlijk mag je telefoon niet, maar zelfs eten en drinken is verboden (en daar heb ik mij meestal aan gehouden..)

De vlucht vanuit Jordanië had een half uur vertraging en deed er een half uur langer over. We moesten namelijk over Egypte vliegen i.p.v. over Israël, nou, daar heb ik graag wat meer tijd voor over. Voelt een stuk veiliger.

Na een prima vlucht heb ik meteen de huurauto opgehaald, een Kia Picanto. Leuk, mijn ´eigen´ auto. Ik kreeg nog het aanbod om hem te upgraden naar een automaat, maar het leek mij juist leuk om te schakelen. Ze rijden hier namelijk links, dus goede hersengymnastiek, out-of-comfort!

Het eerste half uur is het echter wel wennen, het links rijden maar ook het verkeer, dus ik zat echt hyperalert achter het stuur. Daarna werd het makkelijker. Lekker anoniem rondrijden gaat trouwens niet, aangezien ze alle huurauto's een rood nummerbord hebben gegeven...

De eerste stop was bij de Lidl. Heb eens even goed ingeslagen voor de komende week. Het is een stuk makkelijker en leuker boodschappen doen als je weet dat je niet alles op je rug hoeft te dragen maar lekker in de auto kunt droppen. De prijzen vond ik behoorlijk, maar het zal wel ongeveer hetzelfde zijn als in Nederland. Ik heb dingen gekocht die ik al maanden niet heb gehad: Gouda kaas, een chocoladetoetje, stokbroodje met kruidenboter, pindakaas en tonijn. Ik ga de komende dagen lekker veel picknicken denk ik, heb al zoveel maaltijden gekocht dat ik het heerlijk kneuterig vind de auto op een mooi plekje te zetten en mijn eigen eten te bereiden.

De volgende stop was bij een parkeerplaats bij een strand. Daar mijn lunch gehad en erg blij zitten wezen. De korte broek kan weer aan (die heb ik alle afgelopen weken slechts 1x aangehad aangezien het niet passend was in de islamitische landen), een truitje met spaghettibandjes, ik zit op een eiland, het is heerlijk weer, het geluid van de golven, ik heb de vrijheid van een auto, meezingen met de radio (ik heb geen spotify dus luister nooit muziek, en alle afgelopen weken heb ik vooral buitenlandse muziek gehoord, dus nu weer hard kunnen meezingen met bekende nummers is heerlijk!), wat een geluk!

Ik moet trouwens nog wel afleren om ‘shukran’ = ‘dank je wel’ in het Arabisch te zeggen. Dit zit er zo ingebakken dat ik bij de eerste paar gelegenheden nog shukran zeg, maar al meteen om mezelf moet lachen en het verander in ‘euh, I mean thank you’.

De volgende stop was bij een soort klif. Ik heb er niets meer gedaan dan een beetje zitten, kijken, lezen, de zonsondergang bekijken, gewoon genieten! Ik ben langs een aantal bezienswaardigheden gereden zoals een kerkje of iets ‘ouds’, maar ik merk dat ik geen enkele interesse heb in dingen bezoeken, dus ik laat alles links liggen en concentreer me op de natuur.

Ik mag met de huurauto niet offroad rijden, maar dit is al meteen mislukt. Om bij de parkeerplek van een kloof te komen moest ik wel, en het zal vast niet de laatste keer zijn. Ik zal de auto wel een beetje poetsen voordat ik hem weer inlever.

Na een prima nachtje was ik ‘s ochtends de eerste voor een wandeling in een kloof. Prima wandeling, en gelukkig was ik vroeg gegaan want op de terugweg kwam ik de hordes jeepsafari-mensen tegen die de boel ophielden. Daarna op mijn gemakje verder gereden naar het westen van het eiland. Ik heb niet heel veel research gedaan, alleen wat dingen op mijn google maps gepind. Dus ik blij verrast dat er twee hikes te doen zijn. De eerste heb ik die middag gedaan. Het was een flinke klim in het begin (maar ik ben fit en zie het als een uitdaging de klim op flink tempo te doen en geen tijd nemen om uit te rusten), maar mooie wandeling (moeilijkheid 3/3, personal review 5/5star). Daarna een kleine detour gedaan om naar een afgelegen strandje te gaan. Een heerlijke duik genomen, even gelezen en rustig teruggelopen naar de auto. Kleine tour met de auto gedaan en toen zag ik dat ik ook in de buurt ben van een andere plek die ik heb gepind, die bewaar ik tot morgen. ‘s Avonds nog een tijd op een strandbedje gezeten en genoten van de golven en de stilte.

De volgende morgen was ik om 7.15u klaar om te wandelen. De eerste hike was 7,5km (moeilijkheid 3/3, personal review 5/5star) en de temperatuur is ‘s ochtends prima al wordt het wel echt snel warm zodra de zon op is. En pas op de terugweg kwam ik een paar anderen tegen, dus had de gehele route zo goed als voor mezelf.

Daarna ben ik naar de andere plek gereden, en daar was ik beide wandelingen helemaal alleen. Ik neem aan dat anderen liever de hele dag op het strand liggen… De eerste wandeling was 7km (moeilijkheid 2/3, personal review 4/5star) en ik besloot meteen daarna de laatste te doen van 3km (moeilijkheid 2/3, personal review 4/5star). Alle drie de wandelingen waren best wat klimmen en dalen, en rond de lunch was ik dan ook wel klaar. Ik heb wat kleren gewassen want het was zo langzamerhand doorweekt geraakt van het wandelen, wat gegeten in de schaduw en toen teruggereden naar de eerste plek. Ik heb een tijd liggen dobberen in de zee, gedoucht en de auto weer een beetje georganiseerd. De voorzieningen zijn hier trouwens prima! De routes zijn meestal goed aangegeven (en anders is er altijd nog maps.me), er zijn bordjes met de namen van de bomen/struiken, elke km is er een bordje met hoever je bent, er zijn toiletten, een grote parkeerplaats en: alles is gratis!

Ik wist niet zo goed of ik nog een nacht wilde blijven, maar ik had inmiddels alles gedaan wat ik wilde dus ben ik toch maar gaan rijden. Ik wilde naar de andere kant van het eiland waarvan ik eerst dacht dat ik er niet mocht komen omdat het in het Turkse deel zou liggen, maar dit bleek gelukkig niet zo te zijn…

Ik heb een kleine stop gemaakt in Larnaca waar ik de zonsondergang wilde bekijken. Het mooie van de huurauto is, dat je per ongeluk langs mooie plekjes komt. Dus toen ik een bordje van Salt Lake zag een supermooie lucht, heb ik de auto geparkeerd en genoten van het uitzicht! Daarna doorgereden naar het meest oostelijke puntje van het eiland: Agia Napa. Het was inmiddels al donker, dus heb nog niets van de omgeving kunnen zien, behalve dat het een voor mij te toeristische plek is met cafés, bars, restaurants, neonlichten en teveel mensen ;).

De volgende ochtend opnieuw vroeg opgestaan en naar Cavo Greco gereden, het nationaal park. De lucht kleurde al mooi rood-oranje en ik heb genoten van de zonsopgang. Daarna ben ik gaan wandelen, er zijn meerdere wandelroutes om te ontdekken. De zon was pas net op maar het was al niet te doen zo warm! De route was mooi, maar ik had vooral last van de warmte… Rond half 11 ben ik een cafeetje gaan zitten om mijn telefoon op te laden, dit te typen maar bovenal uit de zon te zijn. Ik heb besloten vandaag de rest van de wandeling te doen en mijzelf morgen te trakteren op een paar uurtjes op het strand, daar heb ik tot nu toe geen tijd voor gemaakt.

Het fijne van de huurauto is ook dat ik het gevoel dat ik veel minder hoef te plannen. De auto brengt me overal heen, ik hoef niet uit te zoeken hoe ik van A naar B kom, op de tijd te letten, dingen te reserveren. Ik merk nu (opnieuw) hoeveel tijd ik hiermee kwijt ben. Dit is wel chill!

De middag opnieuw gewandeld, met nu af en toe wat wind wat het een stukje aangenamer maakte. Mooi hier! Gek genoeg kom ik bijna niemand anders tegen, alle andere toeristen zitten (voor mij gelukkig) op een boot of huren een buggy of quad. Bij een canyon ziet het water er zo uitnodigend uit dat ik besluit een duik te nemen, ook al heb ik mijn zwemkleding niet bij me ;). De rest van de middag zit ik opnieuw in het cafeetje.

Ik heb sinds vanochtend contact met Roz (ontmoet in Kirgizië) en ze besluit vrij spontaan een paar dagen naar Cyprus te komen, jaa, leuk! Ze komt maandagmiddag aan en vliegt donderdagochtend terug, niet heel veel tijd maar leuk om samen wat te gaan doen!

Als laatste activiteit van de dag ga ik de zonsondergang bekijken vanaf een hoge rots aan de zee. Ik ben er op tijd, weet een bankje te bemachtigen, maak mijzelf een heerlijk broodje tonijn en kijk samen met zo’n 50 andere mensen naar een mooie zonsondergang ;).

Na een prima nacht sta ik weer vroeg op want ik wil naar het strand. Om 6u ben ik daar en kleurt de lucht al mooi. Ik neem plaats op een strandbedje, maak mijzelf opnieuw een heerlijk broodje tonijn en terwijl ik geniet van de zonsopkomst, genieten de muggen van mij. Damn, ik heb meer dan 30 muggenbulten, ondanks de sjaal die ik op een gegeven moment over mijn benen en voeten heb gedrapeerd. Sommige muggenbulten worden bijna blaasjes, het zwelt op en alles jeukt. Gelukkig duurt dit ‘maar’ een uur en daarna is de grootste jeuk weg… Ik had bedacht dat ik de ochtend hier door zou brengen, maar rond 9u ben ik er wel klaar mee. Ik pak mijn spullen en besluit naar het midden van Cyprus te rijden, de bergen in. Het is ruim 2u rijden en met een paar stops onderweg ga ik eerst even langs een visitor centre voor wat informatie. Eigenlijk heb ik geen zin om te wandelen, ik ben moe, maar ik ben hier niet voor niets naartoe gereden dus een schop onder mijn kont en wandelen maar. Ik heb een wandeling uitgekozen van 7km, met een moeilijkheid van 1/3. Gewoon, easy going. Mooie wandeling. Daarna rijd ik naar een parkeerplaats en chill wat in de auto. Voor het donker begint te worden wil ik nog even wat van de omgeving zien en zie een wandeling van 6km, ook moeilijkheid 1/3. Dat moet ik kunnen halen voordat het donker wordt. Ik besluit er een workout van te maken en mezelf uit te dagen zo snel mogelijk te lopen. Niet over iets nadenken, alleen maar kijken waar je je voeten op de rotsen/stenen/grond zet. Lekker! Ik neem een kleine detour en deze gaat toch iets meer naar beneden dan ik had gedacht, dus ook de weg terug is een goede workout waarbij mijn ademhaling flink omhoog gaat. En oh ja, ik had ook nog een mooi uitzicht op een oude asbest-mijn. Je kunt hier trouwens in de winter skiën, hoe leuk is dat?!

Ik had al gemerkt en gezien op weerinfo dat het een stuk koeler is in de bergen. Bij het wandelen kon de korte broek nog net aan, maar de nacht was koud. Brrr. Om half 7 werd ik wakker bij een temperatuur van 9°C, das nie lekker. Met een shirt met lange mouwen, een vest én een jas (deze heb ik al maanden niet nodig gehad, komt hij in elk geval nog eens van pas) liep ik om 6:50u de eerste km’s van de 14km hike die ik heb uitgezocht. Deze hike heeft een moeilijkheid van 2/3, ik denk vooral vanwege de lengte want ik vond het easy. Weinig klimmen en dalen, wel veel rotsen op het pad maar dat vind ik altijd wel leuk. Weinig mensen tegengekomen onderweg (goh..) en om 10u zat ik weer fijn in de auto. Inmiddels was het zonnetje wel doorgekomen, en was het ondanks nog wat regenspetters, toch best oké. Maar, ik vond 1 nacht in de kou wel genoeg en besloot weer verder te rijden, terug naar kust. Er brandt inmiddels al een dag een lampje op het dashboard, na even zoeken heb ik gezien dat het van ‘low tyre pressure’ is. Ik heb dus rustig aan gereden, ik hoop de banden goed opgepompt bij een benzinepomp maar het lampje blijft branden. De autoverhuurder gebeld maar die zegt dat het geen kwaad kan, nou ja, oké, zal wel dan.

Ik heb de auto geparkeerd bij een strand en heb eerst een stuk gewandeld op een paadje langs kliffen, mooi! Halverwege was een strandje dus even snel een naakte duik genomen en toen weer verder gewandeld. Het ging een stuk omhoog en daar was nog meer mooi uitzicht, ik geniet van de natuur hier! Bovenop de berg gelezen en toen maar eens terug gewandeld, een tijdje op het kiezelstrand gezeten en eind van de middag mijn boek uitgelezen in de auto. Lekker dagje weer!

Maandag een stukje richting het vliegveld gereden, weer ergens wandelpaden gevonden dus een stuk gelopen maar ook een tijd op een bankje gezeten. Op de app van atlasobscura had ik nog iets gevonden over een verlaten stadje in Foinikas, dus daar ik heen gereden en toen de weg te slecht werd heb ik het laatste stuk gelopen. Mooi zo’n oud verlaten stad, een beetje spooky en mysterieus, ik hou ervan!

Later heb ik de auto vast een beetje opgeruimd, wat boodschappen gedaan en ik was op tijd op het vliegveld. Heb de auto toch even laten nakijken (kon ik meteen gratis parkeren) maar was niets aan de hand. Ze hebben de banden nog een keer opgepompt en toen ging het lampje uit. Om half 4 kwam Roz aan, leuk haar weer te zien! De vorige keer was 3 maanden geleden, maar het leek alsof ik haar gister gedag heb gezegd, we gingen weer gewoon verder waar we waren gebleven. Heel relaxed en gemakkelijk…

We hebben boodschappen gedaan voor een picknick en zijn toen langs de kust naar de plek gereden waar ik de eerste middag ook heb gestaan, een mooie plek voor de zonsondergang. Daarna op een terras gezeten om onze telefoon op te laden (zij heeft gelukkig 2 wereldstekkers meegenomen, ook eentje voor mij) en warme choco gedronken.

Na een nachtje samen in de auto zijn we het stadje Pafos ingelopen, maar ik vind het niet zo bijzonder. De stad doet me gewoon niet zoveel, het is helemaal ingericht op toeristen, alleen maar restaurants, strandbedjes, etc. Maar, het is gezellig met Roz dus het maakt me allemaal niet zoveel uit.

Om 10u hebben we de auto ingeleverd en toen zijn we met de bus naar Nicosia gegaan, de hoofdstad. Na een week in de auto moest ik weer met tassen lopen, beetje jammer ;).

We hebben een airbnb geboekt in het Turkse deel van de stad, dus je moet langs 2 paspoortcontroles. Eind van de middag de stad ingelopen, Turkse thee gedronken en ‘s avonds lekkere verse pasta gegeten. Ik vond de stad opnieuw niet bijzonder, weinig sfeer, weinig mensen, gewoon een stad als alle andere steden.. Na 7 prima nachten in de auto weer een nacht in een bed geslapen, ook prima, het maakt me niet zoveel uit eigenlijk. Vond de vrijheid van de auto ook wel heerlijk!

‘s Ochtends nog een wandeling gemaakt door de stad en toen langzaamaan de spullen gepakt. We zijn neergeploft in een café en daar hebben we onze plannen meer definitief gemaakt. We sturen elkaar al maanden voicemessages en we hadden vanaf Kirgizië al het idee om naar Centraal-Amerika te gaan, dus het was nu wel heel handig dat we tijd samen hadden. We hebben echt uren op skyscanner gezeten om te zoeken naar de beste tickets. Ik heb de ‘handicap’ dat ik niet over Amerika mag vliegen aangezien ik in Iran ben geweest, vinden ze niet leuk. En zowat alle vluchten vanuit Nederland, Frankrijk en Duitsland gaan over Amerika, dus ik moest uitwijken naar Spanje.

Uiteindelijk heb ik een ticket gevonden van Madrid naar Guatemala met een stopover in Colombia. Roz heeft eerst haar ESTA aangevraagd en deze is goedgekeurd, dus ze zal vandaag of morgen ook haar ticket boeken. En dan zien we elkaar weer op 15 januari in Guatemala :). En waar ik normaal niet echt iets plan, hebben we nu toch al even een rondje Google gedaan om te kijken wat er zoal te doen is.

Om 16u hebben we beiden een bus gepakt naar een andere stad, zij vloog vanochtend en ik vlieg vanavond naar Athene. Ik heb een hostel gevonden, al is het meer een appartement met 2 kamers met stapelbedden, maar prima. Beter dan een hotel voor 35 euro per nacht.

Daar gaat gevoelsmatig het laatste deel van de reis beginnen. Ik heb nog een weekje tijd voor mezelf, ik weet nog niet wat ik ga doen. Denk dat ik geen zin meer heb om met mijn tas te slepen en elke dag ergens anders heen te gaan, dus misschien doe ik day-trips naar plekken in de omgeving. Dan neem ik de ferry naar Lesbos waar ik een week vrijwilligerswerk zal doen voor ‘Because We Carry’ en daarna ga ik terug naar Athene om voor ‘Attika Human Support’ 2 weken vrijwilligerswerk te doen. En dan… naar huis!

Conclusie Cyprus:

Ik heb echt genoten van Cyprus! Dit heeft te maken met meerdere factoren: de vrijheid van de huurauto speelde hierbij zeker een grote rol, maar ook het op een eiland zijn, het lekkere weer, het heldere vaak mooi blauwe water, de mooie plekken om te wandelen, het meer eigen baas zijn over de planning – niet zo afhankelijk zijn. Ik heb weinig mensen gesproken maar ik heb mijzelf prima vermaakt!

Cyprus is echt een prima bestemming voor een weekje zon, zee en strand (als je daarvan houdt) en zon en wandelen in de natuur. Het stond al een lange tijd op mijn lijstje, zonder speciale redenen eigenlijk, en ik ben erg blij dat ik de keuze heb gemaakt te gaan!

Hieronder de link naar de foto’s:

https://1drv.ms/f/s!Ar87NWIVlPefryVqIlhU5SAFIZkp?e=tGeLGc