Tsjechie - Turkije - Iran

Tsjechië deel 2
Aangekomen in Praag was ik als een kind zo blij het paspoort weer in mijn handen te hebben. Verder was het fijn om even op een plek te zijn die ‘bekend’ is.
Maandag heb ik na wat administratie aan het eind van de ochtend de tram genomen naar een groot park buiten het centrum en me daar een paar uur vermaakt. Ik had niet zoveel zin meer om echt de stad in te gaan.
Dinsdagochtend was het vroeg opstaan, om 5:45u. Met de tram en een bus in 40 min naar het vliegveld gegaan waar ik natuurlijk veel te vroeg was om mijn bagage af te geven. Rustig ontbijten, beetje lezen en gewoon dom wachten. Toen door naar de volgende wachtruimte, de juiste gate. Na een relaxte vlucht (zowat in business class want ik had niemand naast én achter me dus alle ruimte, een eigen schermpje met een ruime keuze uit films én eten) kwam ik aan op Istanboel. Ik weet wel waarom ik de trein relaxt reizen vindt, voor een vlucht van 2,5 uur ben ik van deur tot deur in totaal 8uur bezig geweest...

Turkije Istanboel
Op Istanboel airport begon de zoektocht opnieuw. Waar is de metro, hoeveel ga ik pinnen, hoeveel is een Turkse Lira waard, hoe koop je een kaartje, welk kaartje heb ik nodig, waar is de supermarkt om geld te wisselen, welke tram in welke richting moet ik hebben, etc. In de metro aan de praat geraakt met een Turkse studente en zij heeft me een beetje op sleeptouw genomen, heel fijn! Bijna in één keer de weg naar het hostel gevonden (heb geen Google Maps meer, wat ik stiekem toch wel mis…) en daar meteen contact met leuke mensen. Een paar uur met een Chinees meisje rond gebanjerd en lekker gegeten. ‘s Avonds met 2 jongens uit mijn hostel en 2 jongens waarmee ik contact had gelegd via couchsurfen samen op stap naar een bar, we zijn geëindigd bij een typische Turkse bar waar je rond op een tafel op allemaal kussens zit. Én we zaten op een rooftopbar dus het kon niet op, heel chill.
De volgende dagen heb ik Istanboel op een heel andere manier ontdekt dan wat ik normaal zou doen. Ik zou me goed hebben voorbereid wat er te doen is en wat je gezien moet hebben. Nu wist ik echt helemaal niets! Ik had geen plannen en heb alles echt met de dag bekeken. Een walking tour, een wandeling lansg de Bosphorus, lekker uit eten, een lange wandeling naar een ander deel van de stad, veel rondhangen met andere reizeigers, lezen in een park, een hamam; lekker om op deze manier een stad te zien. De sfeer in de stad is heel fijn, iedereen is in voor een praatje, vriendelijke mensen die met je ouwehoeren; ik voel me totaal veilig in de stad.
Het is absoluut de moeite de waard om nog eens terug te gaan, en me dan ook daadwerkelijk te verdiepen in de stad en historie.

Iran
Zaterdag aan het eind van de middag de shuttlebus naar het vliegveld genomen. Het was een beetje stressen want de bus deed er veel langer over dan gepland, het verkeer was gekkenwerk. Gelukkig was het op het vliegveld niet al te druk en het inchecken ging aardig soepel. Daar de medereizigers weer ontmoet (met de meesten zijn we een aantal weken geleden in Utrecht al uit eten geweest) en om 19:45u ging het vliegtuig naar Teheran – Iran. Bij Turkisch Airlines hebben ze origineel veiligheidsinstructiefilmpje: alles wordt je verteld met behulp van Legopoppetjes, de stewardessen komen er niet meer aan te pas.
Rond middernacht kwamen we aan en daar stond Pajam, onze tourguide, ons op te wachten. Inchecken in het hotel en lekker slapen, het was inmiddels al 2:00u.
Na een korte nacht en een ontbijtje eerst op zoek naar een plek om geld te wisselen. De eerste bank had geen geld meer, bij de volgende konden de meeste mensen wel geld wisselen. Voor 1 euro krijg je hier 16.000 Rial, dus je kunt je voorstellen wat voor pakken geld we hebben gekregen. Sommigen alles in briefjes van 50.000, maar gelukkig zijn er ook briefjes van 500.000. Toen met de metro naar een ander deel van de stad. In het openbaar vervoer heb je een speciaal deel voor vrouwen, niet echt feministisch maar wel handig. De metro was namelijk behoorlijk vol, met name het mannengedeelte. Positieve discriminitie vonden wij ;).
Na een bezoek aan de bazaar was het tijd om te lunchen. Pajam wist een tent, ik kan het niet anders omschrijven dan chaos!! Geen structuur, geen orde, geen logica; geen idee hoe het daar precies werkt. Dit is het voordeel van reizen met een gids, hij heeft gezorgd dat we allemaal een plekje kregen en dat we iets konden bestellen. Het duurt allemaal wel vrij lang voordat je je eten en drinken krijgt, maar met zulke chaos snap ik dat ook wel..
Na een bezoek aan een paleis waar alle kamers één en al spiegelkunst zijn en een museum over de oudheid zijn we uit eten gegaan. We zitten in een 10daagse periode van rouw en feest rondom Iman Hoesseini. Ik ken het precieze verhaal niet maar er was een voorstelling op het pleintje dus we hadden entertainment tijdens het diner.
Het oversteken in hier een vak apart. Het doet me erg denken aan Ghana. Zebrapaden zijn er wel maar hebben geen enkele functie. De taxi’s, auto’s en vooral veel brommertjes razen voorbij en op goed geluk baan je je een weg naar de overkant. Gekkenwerk!

De volgende dag was het vroeg dag want om 6:00 moesten we verzamelen in de lobby. Met de bus naar het treinstation gegaan en daar de trein naar Yazd gepakt. Prima trein (waar het gewoon kan dat er al rijdend een luik wordt opengetrokken en ze even aan de trein gaan sleutelen), veel beenruimte, wat te eten en te drinken, 6 uurtjes treinen gingen zo voorbij. In Yazd snel onze bagage gedropt, gelunch en toen even tijd om in het hotel te chillen. Midden op de dag is het vrij warm (lees: heet!) om buiten rond te lopen. Je armen en benen moeten bedekt tot polsen en enkels, je lichaamsvormen mogen niet geaccentueerd worden, en je moet een hoofddoek om. Met daarbij 37graden in de schaduw en ik snap wel waarom de stad ‘s middags is uitgestorven.
Aan het einde van de middag zijn we naar een watermuseum geweest en een bazaar waar je op het dak kon en een goed uitzicht had op de stad. Leemkleuren huizen, halve ruines die niet worden gesloopt of gerenoveerd, moskeeën, mooi om te zien! In de stad zijn we best een bezienswaardigheid. Mensen lachen en zwaaien naar je, willen met je op de foto, vragen waar je vandaan komt, je krijgt koffie en thee aangeboden, erg vriendelijk en geinteresseerd! Na de tweede warme maaltijd van de dag nog wat wezen drinken op een rooftopbar. Als laatste cadeautje midden in een optocht belandt met vlaggen, muziek en heel veel mensen, bijzonder om erbij te zijn.
Dinsdagochtend hebben we een bezoek gebracht aan een eeuwig vuur en toen naar de tower of silence. Dit hoort bij een geloof (Zoroastrisme) waar ze de doden niet begraven maar ‘teruggeven’ aan de natuur door ze in de open lucht te leggen en het voer is voor de dieren.
Na de lunch met de bus in 2 uur naar de woestijn gereden. Hier kon je kameel rijden (heb ik niet gedaan) en een rondje met een 4wheeldrive, deze heb ik wel gedaan. Gaaf!!
Toen de zandduinen opgeklommen om te kijken naar de zonsondergang en al rennend de duinen weer af. Wauw, erg geslaagde dag!

Woensdag was het een nationale feestdag en was er veel gesloten. Met de gids een korte wandeling door de stad gedaan, met een groepje geluncht en met een kleiner groepje zelf de stad door. ‘s Middags hadden we kunnen relaxen, maar hee, we zijn er nu toch, dus met zijn 3-en door alle smalle straatjes en steegjes van de oude stad gelopen. Aan het eind van de middag met de hele groep naar de oude stad waar Mamadi, 10-jarig jongetje, ons een hele tijd heeft gevolgd. Hij maakte er een spelletje van en ik ging er graag in mee. Wat een schatje!
‘s Avonds hebben we o.a. kameel gegeten, mjammie, net draadjesvlees. Een tijd in de moskee gekeken waar van alles gebeurde i.v.m. de rouwperiode, op het plein gezeten en al lopende kwamen we in gesprek met iemand en voor we het wisten stonden we met een kleine groep in de keuken van een moskee. De moskee zelf mochten we niet in, maar dit was zoveel leuker. In deze periode koken ze 5000 maaltijden (rijst) die ze weggeven, dus je kunt je de grote plannen en bezwete mannen wel voorstellen. Leuk hoe dit je overkomt en je via via op de leukste plekjes komt waar je anders nooit niet zou komen.

Donderdag was een reisdag. ‘s Ochtends met de bus door wat menigtes vanwege de feestdag en op naar Shiraz. Na een prima reis kwamen we rond 5uur aan in het hotel, hebben we de spullen gedropt en op weg naar de stadspoort en een park met mooi uitzicht over de stad. Daarna zijn we uit eten geweest, het was inmiddels al 21u. We hadden keuzes uit verschillende dingen maar ik snakte naar iets anders dus ik heb echt genoten van een broodje hamburger met friet, goddelijk!
Het eten begint wel een beetje eentonig te worden. Het ontbijt is eigenlijk altijd wit brood / plat brood met (wortel)jam, meloen, en wat warme gerechten die ik ‘s ochtends niet hoef. ‘s Middags én ‘s avonds eten we rijst met bijvoorbeeld kip of stoofpot. Ik heb al meer rijst gegeten als in een heel jaar! Daarbij zijn de smaken ook niet heel erg bijzonder, het is allemaal een beetje hetzelfde. En verder dan 3 maaltijden per dag kom ik niet, de tijden zijn voor ons doen erg laat, sowieso niet eerder dan een uur of 20, en ik mis echt wat groente en fruit.
‘s Avonds hadden we met een aantal pyjamaparty. Heel stiekem in korte broek en zonder hoofddoek over de gang, je raakt toch snel gewend aan lange kleding en hoofddoek.

Vrijdag was een intensieve dag. Met de bus naar Persopolis waar we een aantal uur hebben doorgebracht, verwonderend kijkend naar de overblijfselen van een keizerrijk van zo’n 2500 jaar geleden. We hebben een lunch gehad bij een nomandenfamilie, wat stiekem niet heel autentiek aanvoelde en vooral een verkooppraatje was voor tours die we ook konden doen. Toen nog even een flitsbezoek aan megagroot graf en als laatste naar 4 tombes uitgehouwen in de rotsen. Op de weg terug kwamen we een soort file, het is bijzonder om te zien hoe het verkeer er mee omgaat. Van een 3baansweg wordt gewoon een 4- of soms zelfs 5baansweg gemaakt door de berm erbij te pakken, inhalen gebeurd zowel links als rechts. Het lijkt of alles hier kan en mag. Om 21u gegeten en toen was bij de meesten de pap toch wel op.
Zaterdag was het vroeg dag. Niemand had ons had verteld dat de klok een uur werd terug gezet… Later bleek dat de mensen in het hotel en onze tourguide het ook niet wisten. Nog weer later bleek dat het een dag te vroeg was gebeurd, haha. Alle instellingen op computers etc. waren automatisch een uur terug gegaan, terwijl het eigenlijk pas zaterdagnacht had moeten gebeuren. Kan hier blijkbaar gewoon..
Een vol programma vandaag. Eerst naar een moskee met glas in lood (Pink Mosque) waar de zon doorheen komt waardoor je erg mooie foto´s kunt nemen! Toen naar een theologische school waar we bij hoge uitzondering een kijkje mochten nemen in de bibliotheek, maar dat stelde in mijn ogen niet heel veel voor. Een uur op bezoek bij een bazaar en toen geluncht. Een uurtje rondgekeken en ijs gegeten in een soort botanical garden en toen naar de tombe van Hafez, de beroemde dichter. Even ‘rusten’ in het hotel en toen naar de shrine, een enorme moskee/mauloseum waar de dames in chador moesten. Mooi voor de foto, beetje warm en vervelend om in rond te lopen aangezien hij de neiging heeft af te zakken. Daarna uit eten in een chique tent en eindelijk ook weer eens een beetje groente gegeten. Heb zelf al wat fruit gekocht, meestal kom ik niet verder dan de watermeloen bij het ontbijt.
De omgeving is wel wat veranderd. Meer groen onderweg, bergachtig maar zonder enige begroeiing, in de stad veel neonreclame en meer huizen in plaats van de leemkleuren gebouwen.

Zondag was vooral een reisdag. In ongeveer 7,5 uur, in onze eigen bus, naar Isfahan gereden. Het plan was eigenlijk om met openbaar vervoer te gaan, maar dat is met 24 reizigers en backpacks niet te doen. Dit was wel een fijne bus, veel beenruimte en een indeling van 2 stoelen-gangpad-1 stoel waar normaal gesproken de vrouwen kunnen zitten zodat ze niet naast een vreemde man hoeven te zitten. ‘s Avonds een kijkje genomen bij een enorme mooie verlichte brug en toen gegeten. Met een aantal een avondwandelingetje gemaakt en nog even op de rooftopbar gezeten.
Maandag weer een vol programma. Van een paleis naar 2 moskeeën, een square, en toen de lunch. Deze hadden we in een lokaal restaurantje, weer eens wat anders dan een buffet in een hotel wat we best vaak doen. We kozen allemaal voor een typsch gerecht uit Isfahan: een ‘boterhamwrap’ met een soort hamburger van kalfsvlees. Je scheurt een stuk van je wrap af, prakt er een beetje vlees op, blaadje aziatische basilicum erop, dippen in de yoghurt en bon appetit. Lekker! Daarna verder naar een ander paleis, wat vrije tijd en ‘s avonds uit eten bij het duurste hotel van Iran. Mooie plek maar ook meteen de duurste so far. Het avondeten kostte 780.00 Rial! (omgerekend toch zo’n 5 euro)... Met een grote groep nog naar een pianobar geweest waar we mocktails (alcoholvrije cocktails) hebben gedronken.

Dinsdag weer een vol programma waar we niet persé heel veel hebben gedaan maar met hier en daar wat vrije tijd tussendoor en soms wachten en de dag vliegt voorbij. Vandaag waren we in het christelijke gedeelte van de stad waarbij een bezoek aan 2 kerken niet kon uitblijven. De lunch was op de elfde verdieping van een hotel met panaromaview, we draaiden al etende langzaam rond.
‘s Middags naar een één van de oudste moskeeën van Iran geweest. Niet zo mooi met mozaiek, maar juist erg mooi door de authentieke bouw die je goed kon zien. Na het diner in ons hotel een tijd op de rooftopbar gezeten, spelletjes gespeeld en gekletst.
Deze stad is weer heel anders. Niet heel authentiek met leemkleuren huisjes maar chique winkels met bijvoorbeeld merkkleding, wij vallen hiet minder op en van de gids mogen we ‘s avonds niet alleen op straat omdat na 22:00 de ‘zombies’ komen. Blijkbaar ietsje minder veilig hier.. Overigens wel weer leuke gesprekjes gehad met locals en echt de sfeer kunnen proeven omdat we veel van de stad hebben gezien.

Woensdag opnieuw een kleine reisdag. Met de bus eerst naar een verlaten leemhuizen dorpje, heerlijk om in rond te scharrelen door de straten en op daken (letterlijk) en kijken of er iets te ontdekken valt. Toen door naar het gueshouse, geluncht met scheurbrood en ‘hamburger’ en met een mooi aftands busje op weg naar de woestijn. Alletwee de busjes kwamen vast te zitten in het zand maar na wat duwwerk konden we verder naar het zoutmeer. Niet zo wit als gedacht, maar tof om te zien. Met een clubje een hele fotoshoot gedaan (foto’s volgen nog) en op weg naar de duinen voor de zonsondergang. Helaas waren we net te laat, maar dat weerhield een aantal er niet van toch naar boven te klimmen, even te chillen en al rennend/glijdend weer terug naar beneden.
Terug in het guesthouse mochten we eindelijk ‘in het openbaar’ ons vest en sjaal uit/af, we waren tenslotte een soort van bij iemand thuis. Voelde een beetje kaal, maar wel een verademing. Na het avondeten een wandeling gemaakt door de stad, maar er is erg weinig te beleven.

Donderdag met de bus naar een moskee in Nain, geluncht, verder met de bus, naar nog een moskee en weer door (dit is de korte versie...). We zitten inmiddels echt in de bergen, heerlijk! Frisse lucht, lagere temperatuur, groen om je heen, weer heel wat anders maar heerlijk! We zijn aangekomen in Abyaneh, een 2500jaar oud dorp tegen de berg gebouwd. Een wandeling gemaakt, op onderzoek uit in de omgeving, gegeten en een aantal potjes weervolven gespeeld.
Na een slechte nacht was ik vroeg wakker en had daarom tijd de zonsopgang te aanschouwen vanaf de rooftop. Aan de rand van het bosje een wolf zien rondscharrelen, bijzonder! Na het ontbijt met een clubje op weg naar het fort en met een kleiner clubje de bergen in gegaan. Heerlijk weer, wandelen, klimmen, nieuwe omgeving, mooie uitzichten, verschillende kleuren, top!! Ik ben alleen nog een stuk omhoog gegaan en via de kortste route naar beneden, echt klimmen/klauteren/glibberen over stenen. Niet de handigste weg maar ik heb het gered. Onderweg nog een, ik denk, wolf gezien, gelukkig was hij banger voor mij ;).
Met een crappy bus naar Kashan maar omdat het vrijdag is (de zondag van Nederland) was er niets open en hebben we geluncht in een vreselijk Europees restaurant waar alle toeristen zaten. De planning was om in Kashan we blijven maar daar hadden we weinig zin in dus hebben we met de gids kunnen regelen om naar Qom te gaan. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, in Iran gaat alles een beetje anders. We worden blijkbaar goed in de gaten gehouden en mogen niet zomaar ergens anders heen. De gids heeft contact gehad met de agency en uiteindelijk konden we op pad. We zijn 1,5 uur onderweg geweest voor een bezoek van een uur in de shrine, maar het was het waard! Hier moesten we opnieuw een chador aan maar deze had tenminste mouwen en een soort muts waardoor hij veel beter bleef zitten als vorige week, ik was er blij mee! In het hotel gegeten, gepraat en lekker naar bed.

Zaterdag de tassen alvast goed ingepakt en met de trein gingen we naar Teheran, onze eindbestemming. We hebben een flitsbezoek aan de voormalig US Embassy gedaan wat een rol heeft gespeeld tijdens de revolutie en daarna door naar een bijzondere brug. Ons laatste avondmaal in een leuke tent en toen was het voor mij tijd om afscheid te nemen van de groep. Ik vlieg een paar uur eerder en ben met de taxi naar het vliegveld gegaan. Het wordt weer even schakelen van twee weken met een groep om je heen naar zelf weer dingen uitzoeken.

De groepsreis is erg goed bevallen. Leuke groep mensen, veel gezien en gedaan, echt wel een indruk gekregen van het land! Het reizen met een gids was ook er fijn, hij heeft veel voor ons geregeld en ons verteld.
Het beeld wat veel mensen over Iran hebben klopt niet. Ik heb me er absoluut veilig en heel welkom gevoeld. De hoofddoek, lange kleren en warme temperaturen zijn even wennen, maar dat hoort erbij. Het verkeer is chaos maar iedereen lijkt te weten wat ze doen. De grote bedragen in Rial of Toman zijn hilarisch, voor lunch/diner/entreegelden/overige kosten heb ik slechts 150 euro besteed in 2 weken dus heerlijk goedkoop (het zakken van de waarde is voor de mensen in Iran natuurlijk minder succesvol). Het is een bijzonder mooi land, echt een aanrader!

Hierbij de link naar de foto's:
https://1drv.ms/f/s!Ar87NWIVlPefiXyQSiTIXgZzI-GP
(als je de link kopieert en plakt in de internetbalk kun je de foto's bekijken)